دایرهالمعارف کتابداری و اطلاعرسانی (داکا)، اثری دوجلدی است که با تلاش جمعی از پژوهشگران، در سازمان اسناد و کتابخانه ملی، در 1381 (ج اول) و 1385 (ج دوم) منتشر شده است. پژوهش حاضر، با بررسی این اثر، سعی در تشخیص گرایش موضعی مقالات آن دارد تا هم در شناساندنش به جامعه علاقهمند قدمی برداشته باشد و هم دادههایی را برای انجام ویرایش جدید آن فراهم آورد. نتایج این پژوهش، حاکی از آن است که حوزه مصداقها، تعداد مقالههای بیشتری به خود اختصاص داده است. همچنین، به مفاهیم مطرح در دو دوره کتابداری کهن و دوره فنآوری اطلاعات نسبت به دوره کتابداری نوین، بسیار کمتر پرداخته شده است.
ارسال نظر درباره این مقاله