تحقیقات حاکی از وجود دو راهبرد کلی در مدیریت دانش سازمانی است. برخی سازمان‌ها راهبرد تدوین دانش و برخی دیگر راهبرد تبادل فردی دانش را نتخاب می‌کنند. ماهیت سازمان، نوع محصولات و خدمات، و ماهیت دانشی که سازمان با آن سروکار دارد از عومل اصلی انتخاب راهبرد مناسب می‌باشند. سازمان‌ها باید در انتخاب و ترکیب این راهبردها دقت کنند. ماهیت کاری هر سازمان، راهبرد مناسب و نحوه ترکیب این دو راهبرد را معین می‌کند. برخی سازمان‌ها از قاعده 20-80 هانسن تبعیت می‌کنند. در این قاعده اصل بر این است که در سازمان‌ها، یکی از این راهبردها به‌عنوان راهبرد اصلی و راهبرد دیگر به‌عنوان پشتیبان راهبرد اول انتخاب می‌شود. انتخاب راهبرد نامناسب، شکست مدیریت دانش و هزینه‌های اضافی را دربردارد. در مقاله حاضر به تعریف این راهبردها، تأثیرات سازمانی، و نحوه انتخاب یک راهبرد مناسب برای سازمان پرداخته می‌شود.
)