پژوهش حاضر به‌منظور بررسی میزان رعایت استاندارد ایزو در پایان‌نامه‌های دانشگاه‌های مختلف کشور (که طی سال‌های 1376-1381 تدوین شده‌اند) انجام شده است. به این منظور از استاندارد ایزو 7144 استفاده شد. شاخص‌هایی چون شکل فیزیکی پایان‌نامه، شماره‌گذاری بخش‌های اصلی و فرعی، و نظایر آن در 1154 پایان‌نامه کارشناسی ارشد، که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به‌دست آمده بود، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 37/52 درصد پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد با این استاندارد مطابقت داشتند و همان‌طور که انتظار می‌رفت در بخش‌هاش شابک و شاپا و حق مولف کمترین و در بخش فیزیکی بیشترین درصد رعایت استاندارد ایزو 7144 دیده می‌شود. در بین سال‌های مورد بررسی، در سال‌های 1380 و 1376 به‌ترتیب بیشترین و کمترین میزان رعایت این استاندارد مشاهده گردید. در بین دانشگاه‌ها، دانشگاه بوعلی سینا با 8 پایان‌نامه (37/58) درصد) و دانشگاه علم و صنعت با 90 پایان‌نامه (74/57) درصد) بیشترین میزان رعایت استاندارد را نشان دادند.
)
ارسال نظر درباره این مقاله