هدف: شناسایی عوامل پیش روی تبدیل کتابخانههای عمومی به مراکز اجتماعی هدف این پژوهش است، این که کتابخانههای عمومی چگونه میتوانند بر اساس نظریه حوزه عمومی یورگن هابرماس، بهعنوان مکانی برای استفاده دائم و روزمره و محلی برای ملاقات شهروندان با یکدیگر، اظهارنظر و کسب اطلاعات و معلومات در زمینههای گوناگون تبدیل شوند.روش: این مطالعه بهروش کتابخانهای و با رویکردی تحلیلی انجام شد. متون مربوط به کارکردهای اجتماعی کتابخانههای عمومی، مطالعات موجود در حیطه کتابخانههای عمومی و حوزه عمومی و ارتباط بین این دو مفهوم، مرور شد. برای اطمینان از انجام جستوجوی دقیق، از تکنیک زنجیره استنادی نیز بهرهجویی شد، به این معنا که پس از بازیابی پژوهشهای مرتبط، و بارگیری و مطالعه آنها، با مراجعه به فهرست منابع هر مقاله، چنانچه مآخذی بنا به هر دلیلی در پایگاههای اطلاعاتی بازیابی نشده بودند، با جستجوی عنوان مقاله و نام پژوهشگر(ان) جستجو، بازیابی و بررسی شد.یافتهها: چشمانداز حوزه عمومی در کتابخانهها میتواند بر نحوه مشروعیتبخشی به مسائل و امور اجتماعی، و از راههای عادلانه محقق شود. یک چارچوب حوزه عمومی، قادر است بهعنوان روشی مؤثر برای بیان ارزشها و جایگاه سیاسی و اجتماعی این کتابخانهها استفاده شود. کتابخانههای عمومی میتوانند سه عرصه گفتمانی شامل حاکمیت، مشروعیتبخشی، اشتراکات و یکپارچگی در حوزه عمومی را نمایش دهند. این عرصهها قادر خواهند بود که ارتباطی دوسویه بین کتابخانه و جامعه برقرار نمایند. مرور مطالعات انجامشده نشان میدهد که پژوهشهای مربوطه را میتوان به دو دسته موضوعی تقسیم کرد: ۱) ادبیاتی که چگونگی عملکرد کتابخانهها بهعنوان زیرساخت حوزه عمومی را بررسی کردهاند؛ ۲) ادبیاتی که کتابخانههای عمومی را یک حوزه عمومی سنجیده، اگر انتظار داشته باشیم که کتابخانه در هیاهوی نفوذ شبکههای اجتماعی، مشکلات و معضلات زندگی، همچنان بتواند جامعه بالفعل را حفظ، و جامعه بالقوه را به خود جذب کند، باید توانایی نفوذ به بطن زندگی مردم را در خود پرورش دهد، تا جامعه را جزئی لازم برای بقای خود بدانند.نتیجهگیری: بر اساس یافتهها، لازم است قبل از اینکه کتابخانههای عمومی بهصورت عملیاتی و کاربردی، با کاربست نظریه حوزه عمومی یورگن هابرماس به مراکز اجتماعی تبدیل شوند، نخست ازلحاظ نظری و پژوهشی، مطالعات متمرکزی انجام شود و به یک الگوی واحد و مشترک دست یافت، سپس بر اساس آنچه که بهدستآمده یک مدل عملیاتی ارائه شود تا در نهایت، کتابخانههای عمومی به مکانی برای استفاده دائم، روزمره و محلی برای ملاقات شهروندان با یکدیگر و همچنین برقراری ارتباط، تبادل عقیده، به اشتراکگذاری اطلاعات، اظهارنظر، کسب اطلاعات، معلومات و دانش در زمینههای گوناگون تبدیل شوند.